Muzyka moje życie

Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego słuchacie takiej a nie innej muzyki? Dlaczego jedne dźwięki miękko prześlizgują się przez ucho, poprzez serce wprost do zakamarków Waszej duszy, a inne odrzucacie od razu i bez chwili wahania?  Pisałam już wielokrotnie o sobie, że pewnie na skutek pozytywnego nastawienia do życia i poczucia humoru, które przenosi się na postrzeganie świata i samej siebie, muzykę lubię zupełnie przeciwnej natury. Raczej nostalgiczną, smutną, rzewną, przesyconą życiowymi dramatami i rozdygotanymi emocjami. Już samo wyliczenie tych elementów brzmi tragicznie a co dopiero jeśli dodamy do niego odpowiednią oprawę muzyczną:-) 

Bo przecież słowa to nie wszystko. Co jest ich dopełnieniem?? Oczywiste, że dopiero całość stanowi harmonijną pełnię, ale na czym skupiacie się najbardziej?? Dla mnie jest to zdecydowanie mocne uderzenie, perkusja, która wybija rytm, powoduje silniejsze bicie serca, szybszy przepływ energii przez wszystkie komórki mojego ciała. I dopiero wtedy, kiedy tak przygotowany organizm oswoi się z klimatem utworu cudownie jest usłyszeć linię melodyczną, którą tworzy głos wokalisty i ….? Tu każdy ma pewnie swoje ulubione dźwięki, dla mnie są to instrumenty klawiszowe. Jeśli w tle, w tym dalszym muzycznym planie usłyszę dźwięk fortepianu, który w swojego rodzaju kanonie tworzy wspólną bazę z głosem artysty, jest fantastycznie. Zamiast fortepianu mogą być instrumenty smyczkowe lub flet poprzeczny.  Oczywiście w dobie muzyki zelektronizowanej instrumenty bywają bardzo różne, a że ja generalnie jestem fanką nowości technicznych, więc w przypadku instrumentów też dopuszczam takowe. Tak  więc perkusja elektroniczna i elektroniczne smyczki, wszystko możliwe i dozwolone, fajne. Efekt bywa czasem zaskakujący, jednak wrażenie jakie robi na słuchaczu jest najważniejsze. Tak jest w przypadku „Libertango”, w wersji Moniki Brodki (TU), gdzie linia melodyjna wchodzi razem z perkusją, a do tradycyjnego tanga przenikają  elementy hip hoopu czy francuskiego rapu. Można i tak, nie każdy lubi Grace Jones (TU), choć i ona wzbogaciła akordeonową wersję o elektroniczne dźwięki. A przecież istnieje i opcja gitarowo-smyczkowa Astor Piazzolla (TU) i choćby ta zespołu Bond (TU). Niestety często podobne próby bawienia się muzyką krytycy nazywają najzwyklejszym kiczem, ale ten fakt pominę milczeniem, bo uważam to za kompletną bzdurę.

Na zakończenie jeszcze piosenka, którą lubię i do której często wracam, ze względu właśnie na ulubiony podkład muzyczny i słowa proste, zwykłe, słowa, które nie nazywają uczuć po mieniu ale jednak mówią wszystko to, co zakochana kobieta chciałaby usłyszeć od mężczyzny „Wymyśliłem Ciebie” Grzegorza Markowskiego i Miki Urbaniak (TU).

Celowo pominęłam kwestię stylów muzycznych, bo dla mnie to akurat nie ma najmniejszego znaczenia. W każdym z nich potrafię odnaleźć coś fajnego, coś nad czym mogę się na chwilę zatrzymać, co wyłowię z morza zupełnie nieciekawych utworów.

Podzielicie się ze mną Waszymi ulubionymi piosenkami? Linki mile widziane:-)