„Gdybym była Szwedką, dejdel didel dejdel, digu digu didel, dejdel dum”, czyli echo kobiecego święta.

Czy zauważyliście, że 8 marca, poza zwykłymi przepychankami słownym z cyklu „a niby dlaczego mam babie składać życzenia tylko dlatego, że jest babą?”, wywołuje ciągle jeden i ten sam krąg tematyczny? A mianowicie, że jest niesprawiedliwość społeczna i stereotypowe postrzeganie płci, że kobiety muszą walczyć o swoje, że płeć warunkuje zarobki (oczywiście niższe), że zawsze musimy udowadniać coś komuś, lub sobie.

Pojawiają się feministyczne nawoływania: „równa płaca zamiast goździka”, „dziewczyny na politechniki”, „kobiety walczą o swoje” itp. Prawie połowa Polek zauważa wtedy, że zarabia mniej niż partner, a wśród nich jakaś część stwierdza, że właśnie ta sytuacja jest przyczyną przemocy domowej wobec nich.

To w Polsce…….

A w Szwecji…..którą trochę obsmarowałam w poprzedniej notce…..”armia obniża kryteria, by sfeminizować siły zbrojne i ułatwić kobietom służbę w swoich szeregach” […].

„Jeśli kobieta i mężczyzna mają takie same wyniki testów, wybieramy kobietę. Często postępujemy tak, nawet jeśli mężczyzna osiągnie lepsze wyniki*– wyjaśnia koordynator ds. szkoleń szwedzkich sił zbrojnych.

Można o kobiety zadbać? MożnaJ

To nic, że to jednak jest absurd, który obniża siłę szwedzkiej armii, (bo biorąc pod uwagę warunki naturalne kobiet, są one niewątpliwie słabsze fizycznie), stając się aktem dyskryminacji w tym kraju, który jednocześnie dba przecież o image wszechobecnej tolerancji.

To nic, że w ten sposób zdobyta praca nie da prawdopodobnie takiej satysfakcji, jaką odczuwałoby się po rekrutacji tradycyjnej, uwzględniającej wszystkie aspekty, walki fair i do samego końca.

To nic, bo może bogatsi o takie doświadczenia panowie zrozumieją, że brak równouprawnienia jest nie tylko czymś bezprawnym, lecz po prostu niesprawiedliwym, uwłaczającym godności ludzkiej, a my kobiety** znosiłyśmy to zbyt długo.

 

Czyżby wylazła ze mnie feministka?!***

 

*    Rzepa z 22 lutego

**  Zawsze w takiej chwili słyszę „my murarki warszawskie”J

***Nie jestem feministką. Jestem realistką.