Złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicy.

Starej baletnicy- tylko wiek.

To wniosek wyciągnięty po sobotnim udziale w pewnej gali. Nie napiszę tym razem jakiej, bo nie chcę skrytykować przedsięwzięcia, którego organizatorzy naprawdę bardzo się starali, by było udane. I naprawdę było! To nie ich wina, że Lublin to ciągle Polska klasy B, że fundusze na imprezy ograniczone, a żaden większy artysta nie przyjedzie charytatywnie. Tak więc, trzeba się cieszyć z tego, co nam skapnie.

A skapnęła między innymi podstarzała tancerka, która miała pląsać na scenie jak dzierlatka. Cóż mogę powiedzieć? Było żałosne. Po pierwsze każdy w pewnym wieku nabiera ciała. Zaproszona tancerka miała go w okolicy bioder i pupy dosyć dużo, a właśnie zaczęła tańczyć kankana. Kto chociaż raz widział ten taniec, na pewno pamięta, że polega on na rytmicznym wymachiwaniu nóg, wykonaniu gwiazdy i szpagatu, że w jakimś momencie wymaga od tancerki pokazania pośladków. Powinien być lekki i porywający.

Siedziałam w drugim rzędzie, więc widziałam wszystko. I posapywanie tancerki, jej ewidentne zmęczenie nieudolnie maskowane sztucznym uśmiechem, wysiłek, z jakim nadążała za galopującą rytmiką melodii, falujące obfite piersi i uda. Próbowała poprawnie wykonać gwiazdę, czy inne trudne figury akrobatyczne, ale nie dało się ukryć, że sprawia jej to wyraźną trudność.

Na koniec pupa tancerki wystrzeliła spomiędzy falbanek w stronę oglądających taniec widzów, a potem nogi wykonały szpagat. Sala zamarła w ciszy, bo każdy, jak ja, obawiał się, że tancerka już po prostu nie wstanie.

Odetchnęliśmy z głęboką ulgą, gdy jednak wstała, za co nagrodziliśmy ją gromkimi brawami, ale każdy wyczuwał, że były one bardziej wyrazem uznania dla odwagi niż talentu.

 

Dlaczego o tym napisałam? Bo myślę, że zanim wejdzie ustawa o wieku emerytalnym kobiet, ktoś powinien udać się na takie właśnie przedstawienie. To idealny komentarz.