Na Saskiej Kępie rośnie topola biała, znajdująca się od jakiegoś czasu na liście warszawskich zabytków przyrody. Z roku na rok jest jej jednak coraz mniej i nie wiem jak Was, ale mnie to przygnębia niemal tak samo, jak śmierć człowieka. Może dlatego, że w literaturze drzewo pojawiało się zawsze w kontekście takich dodatkowych znaczeń, jak poczucie samotności, walka o przetrwanie, słabość wobec siły natury. Drzewo zawsze przegrywało z czasem. Jak człowiek.
Zdjęcie zrobione latem 2005 (pochodzi z Wikipedii), w lipcu 2018 i marcu marca 2019.
In Saska Kępa, a white poplar is growing, which has been on the list of Warsaw natural monuments for some time. From year to year, however, it is less and less, and I do not know what is your feelings about it, but it depresses me just as much as the passing of a man. Maybe because in literature the tree always appeared in the context of such additional meanings as loneliness, struggle for survival, weakness in the face of the power of nature. The tree always lost over time. Like a human being.
Things changing even in the nature❤️
PolubieniePolubienie
Yes, that’s true and truly life!!
PolubieniePolubienie
Natura robi swoje, ale to najczęściej człowiek swoją działalnością przyczynia się do wycinki drzew. Serce boli jak w najbliższej i tej dalszej okolicy widzę jak dużo wycięto. Nawet nasz sąsiad, który miał prawo, bo na jego działce, ale… obnażył całą swą brzydotę… A mnie żal.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
topole są kruche i większe wiatry łatwo je łamią. przy drogach topole są regularnie cięte, żeby nie spowodować zagrożenia dla ruchu, bo gałęzie sporo ważą i mogą narobić szkód nie tylko materialnych, ale i zmniejszyć populację
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Ja rozumie, że dla bezpieczeństwa się wycina, ale z jakiegoś powodu potrafią też zostać pomnikiem przyrody. Co mnie w sumie trochę dziwiło właśnie dlatego, że topola jest drzewem, które szybko rośnie, stosunkowo więc łatwo je „odtworzyć”.
PolubieniePolubienie
To tylko topola, nie ma czego żałować.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Oj tam, ja wiem, że topole podobno szybko rosną (i żyją do 100 lat), ale wiesz, zwykle to mimo wszystko pokazuje, że nic nie jest trwałe i nic nie jest wieczne. A w związku z tym, my też.
PolubieniePolubienie
Przecież dokładnie tak jest, niestety.. panta rhei. I choć niemiła ta świadomość, to warto doceniać każdy dzień, bo kiedyś i my jak to drzewo znikniemy..
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
No tak jest, tylko jak człowiek ma 20 lat to nie zwraca na takie rzeczy uwagi, ale jak już ma po 40-stce, to tak:)
PolubieniePolubienie
Fakt, coraz częściej myśli się o przemijaniu..
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Peselica się zaczyna:)
PolubieniePolubienie
Strraszna choroba 😉
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Nieuleczalna w dodatku!!
PolubieniePolubienie
A szkoda…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Wszystko co żyje ma swój dzień przyjścia i odejścia. Brzmi jak truizm, ale chyba tego nie da się zmienić.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
No tak, ale wiesz, jak trawa wysycha to mnie nie smuci tak, jak właśnie widok tego drzewa:)
PolubieniePolubienie
Myśle, że czujesz jakiś związek emocjonalny właśnie z tym drzewem. Stąd proces jego degradacji odczuwasz bardziej niż wysychanie trawy. Wcale się na tym nie znam, tak mi przyszło do głowy.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Hm, pierwsze, które zauważyłam w mojej okolicy ze statusem pomnika przyrody 🙂 nic więcej. Ale ponieważ lubię Saską Kępę, to może dlatego:)
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Drzewa też stanowiły kępę, Saską kępę
PolubieniePolubienie
Masz rację!
PolubieniePolubienie
Ktoś powiedział, że przyroda da sobie radę ze wszystkim, to ona wyjdzie zwycięsko z każdego kataklizmu. A przegranym będzie jak zawsze człowiek. I to on powinien zastanawiać się nad swoim losem. Cóż, kiedy niszczycielska ręka człowieka jest dobrze znana. Podcinamy gałęź, na której siedzimy.
Serdecznie pozdrawiam
PolubieniePolubienie
I znowu wróce do wycinki drzew w Polsce. W Puszczy Białowieskiej to człowiek wycinał bez sentymentu 100 – letnie dęby!
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Drzewa częściej niż z czasem przegrywają z człowiekiem
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
W ubiegłym roku zobaczyłam ginące dęby w rogalińskim parku – bardzo przygnębiające, ale jeszcze większe wrażenie zrobiły na mnie drzewa po słynnej wichurze sierpniowej – cały leżący drzewostan w parku w Lubostroniu, tragedia…
PolubieniePolubione przez 2 ludzi