Kobieta w złotej klatce/ Women in golden cage

Niedawno była notka o kobiecie w sieci, teraz o kobiecie w złotej klatce.

Skończyłam czytać najnowszą książkę Camilli Läckberg, i teraz uwaga: jeśli ktoś z Was lubi tę pisarkę, zaciekawił go tytuł, okładka, ma w planie lekturę, to niech w tym momencie zakończy czytanie notki. Nie będzie ona spoilerem w klasycznym tego słowa znaczeniu, niemniej jednak coś z treści przemycę, a nie chciałabym nikomu zepsuć frajdy. Więc najpierw przeczytaj, potem wróć i koniecznie napisz, co myślisz.

Ja mam trochę ambiwalentne uczucia, ale to akurat dla „Złotej klatki” dobrze, jest nadzieja, że zostanie w głowie na dłużej, co jest marzeniem każdego pisarza, prawda? Książka napisana świetnie i to akurat nie dziwi, Camilla ma niesamowity warsztat pisarski, jednak… albo czegoś mi tam było za mało, albo czegoś za dużo.

„Złota klatka” mogłaby być, poza byciem klasycznym kryminałem, również studium psychologicznym kobiety, która poświęciła swoje życie, marzenia i plany dla ukochanego mężczyzny oraz wykreowanej wizji wspólnej przyszłości. Tymczasem złożoność psychiki głównej bohaterki wydaje się być (w przeważającej części książki) tylko i wyłącznie efektem jakiejś niestabilności emocjonalnej lub niejasnej przeszłości. Na początku patrzymy na Faye, jak na głupią gąskę, która robi facetowi dobrze, żeby go przy sobie zatrzymać, a przed czytelnikami tłumaczy się, że lubi ostry seks. Dopiero dużo później dostrzegamy skrzywdzoną dziewczynkę, w której chęć posiadania normalnej rodziny przełamuje wszelkie seksualne zahamowania.

No i może o to chodzi. Jestem trochę zaskoczona, że Camilla poszła w stronę tak mocnego realizmu opisując sceny erotyczne. Poprzednia seria jej książek, saga o Fjällbace, dawała jednak czytelnikom znacznie większą swobodę w kreowaniu wyobraźni. Sądzę, że i teraz nie musiała zniżać się do poziomu pisarskiej pornografii, choć rozumiem, że chciała wstrząsnąć czytelnikami, a zwłaszcza kobietami. To właśnie kobietę Läckberg pokazuje najczęściej w pozycji uległej, służalczej, pozbawionej godności, na klęczkach, najczęściej przy rozporku mężczyzny. Oczywiście do czasu. I nie tyle chodzi o upodobania seksualne, co o świadomość, na jaką rolę społeczną skazuje się kobieta, do czego potrafi sama siebie sprowadzić, ile z siebie poświęcić.

W świecie „Złotej klatki” mężczyźni dyktują warunki, dzierżą władzę absolutną w domu i biznesie, zdradzają, rządzą w pełnym tego słowa znaczeniu.

Do czasu aż w kobiecie nie obudzi się lwica:-)

I teraz zastanawiam się, czy rzeczywiście taki jest obraz współczesnej Szwecji? Camilla Läckberg słynie z tego, że budując wątek kryminalny, lubi przemycać problemy społeczne, obala stereotypy, dlatego odnoszę wrażenie, że nowa seria powieści będzie się do nich odwoływać w znacznie większym zakresie i jeszcze bardziej kontrowersyjny sposób.

---

Recently there was a note about a woman on the net, now is about a woman in a golden cage.

I finished reading Camilla Läckberg’s latest book, and now attention: if any of you like this writer, interested in the title, the cover, are going to read in the nearest future, please finish reading of the note at the moment. It will not be a spoiler in the classic sense of the word, but I will smuggle something out of the content, and I would not want to ruin your fun. So first read, then come back and be sure to write what you think.

I have some ambivalent feelings, but this is just for the „Golden Cage”, there is hope that it will stay in the head for longer, which is the dream of every writer, right? The book is written great and it’s not surprising, Camilla has an amazing writing technique, but … maybe there was too little or too much of „something” in that book.

„The Golden cage” could be, besides being a classic detective story, also a psychological study of a woman who devoted her life, dreams and plans for a beloved man and a vision of a shared future. Meanwhile, the complexity of the main character’s psychology seems to be (in the majority of the book) only and exclusively due to some emotional instability or unclear past. At first, we’re looking at Faye as a stupid duck that can go down on him, to keep him with her, but she explains that she likes hot sex. It is not until much later that we see a sensitive girl in whose desire to have a normal family, breaks all sexual inhibitions.

Well, maybe that’s what it’s about. I am a bit surprised that Camilla has gone to such a strong realism describing erotic scenes. The previous series of her books, the saga about Fjällbace, gave readers much more freedom in creating the imagination. I think that she did not have to descend to the level of pornography, even though I understand that she wanted to shake readers, especially women. Läckberg shows a woman in a submissive, servile, dignity-free, kneeling position, usually on the man’s fly level. Of course, by the time. And it is not so much about sexual preferences, but about consciousness of woman, when we are talking about social role, what she can do for the man, how much to sacrifice herself.

In the world of the „Golden cage” the men dictate the conditions, have an absolute power at home and in business, betray, and rule in the full sense of the word.

Until the lioness woke up in the woman. 🙂

And now I wonder if this is really the picture of modern Sweden? Camilla Läckberg is famous that in building a criminal theme, likes to smuggle social problems, she refutes stereotypes, so I get the impression that a new series of novels will refer to them in a much larger and even more controversial way.