Dzisiaj w temacie Greenpace/ Today in the Greenpeace topic

Zaplanowałam, że dzisiaj opowiem Wam o weekendzie inluencerskim, ale nastąpiło małe przesunięcie, pod wpływem akcji protestacyjnej Greenpeace. Idąc do pracy natknęłam się na taki oto widok.

#Polskabezwegla; #Greenpeace

Kiedy byłam młodsza, w ogóle nie zastanawiałam się nad tym, co po nas. Przywilej młodości, prawda? I pewnie tak jak wszystkich, gdy Polska otworzyła się na świat, i mnie zachwycił fakt, że w sklepie mamy takie ładne, plastikowe reklamówki, że nagle wszystko jest pięknie opakowane, kolorowe i radosne. Po latach szarzyzny, którą dosyć dobrze pamiętam z dzieciństwa, nagle w sklepach zaroiło się od wszystkiego, a my zaczęliśmy się dziwić, jak do cholery, do tej pory, się bez tego „wszystkiego” obywaliśmy.

Nie wiem, jak Wy czujecie, ale do mnie przemawiają pesymistyczne prognozy mówiące o nadciągającej katastrofie ekologicznej. Przemawia do mnie fakt, że o ile nic z tym nie zrobimy, wiele obszarów Ziemi może utracić zdolność samoregeneracji i samoregulacji. Że już za dwie dekady dojdzie do kumulacji i mówi się o dziesiątkach gatunków ważnych dla ekosystemu, które na skutek zmian klimatycznych przestaną istnieć, a przecież nie zdążą się jeszcze wytworzyć zespoły lub ogniwa zastępcze. Pewnie te ogniwa kiedyś powstaną, ale ani my, ani nasze dzieci, ich nie doczekają.

Czarnowidztwo? Raczej nie. O smogu pisałam już wielokrotnie, więc temat „Polska bez węgla” jest mi szczególnie bliski. Już wiem, że każda alergia pod wpływem smogu może stać się koszmarem. I wiem, że dzisiejsze pm 2,5 na poziomie 25 μg/m3 (w Warszawie), chociaż oficjalnie będące normą, wcale nią nie jest i że cały dzień będę kasłać, bo moje oskrzela są na smog bardzo wrażliwe. Oddychamy syfem i dobrze byłoby, żebyśmy byli tego świadomi.

Ja powoli pozbywam się przyzwyczajeń i wygodnictwa. Foliowe torebki – już nie. W firmie wprowadziłam zmiany, segregujemy i odzyskujemy co się da. Zamierzam napisać do dostawcy artykułów biurowych, żeby inaczej organizował pakowanie. Wczoraj kilkanaście artykułów zostało umieszczonych w pięciu różnych pudłach, a z całą pewnością zmieściłyby się w jednym, gdyby je poprzekładać i zabezpieczyć starymi gazetami, żeby nie „latały” w transporcie.

Metoda małych kroczków zwykłych ludzi, oraz działania prężne i konsekwentne wszystkich rządów, a wtedy być może nie będzie za późno, nie napiszę „uratować świat” bo to takie banalne, co Wy na to?

I już na koniec, nadal trochę w temacie green. Jeśli cały czas mam ochotę na zielone warzywa, czerwone omijam z daleka, a wybieram „trawę” bez opamiętania, to czy coś to oznacza? Brakuje mi chlorofilu?:-)

#Zielonomi; #KanapkiCaffe; #Blog Caffe na zielono:-)

W podobnym tonie pisałam kiedyś tu:
Akcja segregacja
No i otóż mamy wiosnę

---

When I was younger, I did not think about what will happen after us. The privilege of youth, right? And probably like everyone, when Poland opened up to the world, I was amazed by the fact that the store has such nice plastic bags that suddenly everything is beautifully packaged, colorful and joyful. After years of grey, which I remember quite well from my childhood, suddenly in the shops it was full of everything, and we were surprised at how the hell we had lived without this „everything”.

I do not know how you feel with it, but all the pessimistic forecasts about the impending ecological disaster speak to me. I am told that unless we do anything about it, many areas of the Earth may lose the ability to self-regenerate and self-regulate. That in two decades there will be accumulation, and about dozens of organisms important for the ecosystem, which due to climate change will cease to exist, and yet it will not be possible to create replacement cells and new organisms. Sure these new creations will rise one day, but neither us nor our children will see them.

Pessimistic? Yes! I have written about the smog many times, so the topic „Poland without coal” is particularly close to me. Today I know that any allergy caused by smog can become a nightmare. And I know that today’s pm 2,5 on the level of 25 μg / m3 (in Warsaw), although officially the norm, it is not a norm at all and that today I will cough, because my bronchi are very sensitive to the smog. We are breathing shit and it would be good if we were aware of it.

I slowly get rid of habits and comfort. Foil bags – not anymore. I have made changes in the company, segregate and recover whatever we can. I intend to write to the supplier of office supplies to organize packaging differently. Yesterday, a dozen or so articles were placed in five different boxes, and certainly, would fit in one if they were interspersed and secured with old newspapers so that they would not „fly” in transport.

The method of small steps of ordinary people, and the vigorous and consistent actions of all governments, and then maybe it will not be too late, I will not write „to save the world” because it’s so trivial, but what do you say about it?

And finally, it’s still a bit green. If I want to eat green vegetables all the time, and I avoid the red ones from a distance, and out of hand choose „grass”, does it mean something? Lack of chlorophyll?? 🙂