Warszawska palma po botoksie i koloryzacji/ Warsaw palm after botox and coloring

Palma w ciągu ostatnich dwóch tygodni odmłodniała i nabrała kolorów, wpisując się w nurt spektakularnych metamorfoz (pierwsza metamorfoza to ta mojego psa:-).

Warszawiacy mijają ją codziennie, więc pewnie wiedzą, pozostałych informuję, że ona stanęła na tym rondzie 12 grudnia 2002 r.

W Wikipedii wyczytałam, że to projekt instalacji artystycznej Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich, Joanny Rajkowskiej, która wpadła na ten pomysł w trakcie jakiejś swojej podróży. Pierwotnie instalacja miała się składać z całego szpaleru drzew, ostatecznie (pewnie z powodu kosztownego zamysłu), postawiono jedną palmę z pozwoleniem na okres 1 roku. Jednak minęło 17 lat, a palma stoi!

Otóż o dalszym losie drzewa zadecydowało kilka czynników. Przede wszystkim pieniądze, gdyż autorki nie stać było na konserwację i naprawę zniszczeń powstałych wskutek deszczów i wiatrów. Zdecydowała się przekazać „palmę pierwszeństwa” miastu, a ponieważ już wtedy było wiadomo, że w jakiś dziwaczny sposób palma wpisała się w warszawską rzeczywistość, mieszkańcy ją polubili, a turyści przyjeżdżają oglądać, więc instalacja pozostała. Niektórzy złośliwie komentowali, że Warszawiakom palma odbiła:-) Oczywiście przy tej okazji, jak to u nas w Polsce bywa, rozgorzała gównoburza, kto ma ponosić koszty konserwacji, czyje są prawa do wizerunku palmy, do decydowania o jej otoczeniu, a także o wymowie politycznej i kontekście kulturowym. Wcale się nie dziwię, że ktoś pomyślał o kwestiach kulturowo – politycznych, późniejsza instalacja tęczy pokazała, że ten aspekt ma znaczenie. Tak więc, wszelkie prawa dotyczące palmy przeniesione zostały na miasto, ale pani Rajkowska nadal chciała móc decydować o jej losie. Dlatego w 2012 roku, gdy bez konsultacji z nią ustawiono obok palmy ogromną piłkę  futbolową (co mi akurat się bardzo podobało, bo podkreślało bojowego ducha związanego z Mistrzostwami Świata), powiesiła transparent z napisem Chleba zamiast igrzysk i… oskubała drzewko.

W tym momencie sytuacja wygląda tak, że zgodnie z uchwalonym planem zagospodarowania przestrzennego dla tej części miasta, rondo gen. Charles’a de Gaulle’a ma zostać przebudowane. Palma w Warszawie zostanie, jednak niekoniecznie tu gdzie była do tej pory, a nowego miejsca jeszcze nie wskazano.

Ja żałowałabym, gdyby ją przeniesiono zupełnie gdzie indziej, polubiłam ten widok, punkt spotkań „przy palmie”, i po prostu już sobie nie wyobrażam ulicy bez niej.

---

In the last two weeks, the palm has become more and more colorful and has become a part of spectacular metamorphoses (the first metamorphosis was that regarded my dog ​​:-).

Warsaw residents pass her every day, this information is for other: that palm tree was placed at this roundabout on December 12, 2002.

I read in Wikipedia, that it was project the „Greetings from Aleje Jerozolimskie”, made by Joanna Rajkowska, she came up with this idea a few months earlier during a trip. Originally, that art instalattion was to consist of a whole row of trees, eventually (probably because of the costly design), one palm tree was placed with a permit for 1 year. However, it’s been 17 years and the tree is still standing!

Well, several factors determined the further fate of the tree. First of all, money, because the author could not afford to maintain and repair damage caused by rain and winds. She decided to hand over the palm tree to the city, and because it was already known at that time that in some bizarre way the tree became part of the Warsaw reality, the inhabitants liked it, and the tourists come to see it, it was remained.

Of course, on this occasion, as it happens in Poland, the media storm started: who should bear the cost of maintenance, whose rights to the image of the palm tree, to decide about its surroundings, and the pronunciation political and cultural context. I am not surprised at the fact that someone thought about cultural and political issues, the subsequent installation of the rainbow showed that this aspect matters.
Thus, all rights regarding palm trees were transferred to the city, but Mrs. Rajkowska still wanted to be able to decide her fate. Therefore, in 2012, when, without consulting her, a huge football ball was placed next to the palm tree (which I liked very much, because it emphasized the fighting spirit related to the World Cup), she hung a banner with the word „Bread not games” and … plucked the palm leaves.

At this point, the situation looks like that, in accordance with the adopted spatial development plan for this part of the city, the roundabout named the General Charles de Gaulle, is to be rebuilt. Palma in Warsaw will be, but not necessarily where it has been so far, and the new place has not yet been indicated.

I would regret a little if it was moved somewhere else, I liked this view, the meeting point „at the palm tree”, and I just can not imagine a street without it anymore.