Odpowiedzialność artysty/ Artist’s responsibility

„Polityka”

Zapewne pójdę na nowy, niewątpliwie bardzo kontrowersyjny film Patryka Vegi pt. „Polityka”. O ile go wyemitują. Pójdę, bo jeśli mam sobie wyrobić swoją własną opinię (a nie powielać cudze), muszę go najpierw zobaczyć. A z całą pewnością krótkie, dosadne trailery to za mało, choć i one wywołują polityczno – medialną burzą. No i oczywiście są śmieszne. 🙂

Pójdę na ten film mimo, że nie podoba mi się olewcze wyluzowanie samego reżysera, które obserwuję w trakcie przeprowadzanych z nim wywiadów (jak np. ten w Polsat News). Na pytanie dziennikarza, czy boi się tego, że będzie musiał zapłacić 1 mln zł Bartłomiejowi Misiewiczowi, w związku ze złożoną przez tegoż skargą, odpowiedział:

„Mam zegarek, który jest dwa razy więcej wart, niż jego pozew, nie czuję się zaniepokojony”.

Co z odpowiedzialnością artysty ?

W trakcie bardzo dobrze poprowadzonego przez Bogdana Rymanowskiego wywiadu, pada ogólniejsze pytanie: Czy to, że twórca ma kasę na ewentualną karę pieniężną, daje mu prawo do wzorowania się na jakiejkolwiek znanej, medialnej osobie (nawet jeśli nie jest ona powszechnie lubiana), i budowania na tym pierwowzorze fikcyjnej postaci, przedstawiając ją w sposób karykaturalny, oszczerczy, jednoznacznie pejoratywny? Co z odpowiedzialnością artysty?

Najlepiej obrócić w żart

Vega próbuje obśmiać odpowiedź sprowadzając temat do kwestii bycia homo, bi, czy heteroseksualności Misiewicza, do jego diety, ciąży (??), stosunków seksualnych, dzięki którym schudł, czy ilości spalonych w ten sposób kalorii. Trochę to słabe. Jednocześnie przyznaje, że nie ma twardych dowodów na przedstawione w filmie fakty (jak np. branie kokainy, seks za pracę, seks z przełożonym), ale szybko tłumaczy, że jako artysta może się „schować za tym”, że robi film fabularny, a nie dokument historyczny.

No i ja oczywiście mam dylemat, bo (zupełnie abstrahując od Misiewicza i polityki) trochę mi to wygląda tak: ja zrobię o Tobie film, obśmieję Cię przed całą Polską, nie powołując się na jakieś konkretne dowody świadczące o tym, że przedstawiam prawdę o Tobie, jednak i tak każdy Cię w tym filmie rozpozna, bo jesteś znany, więc stracisz dobre imię, być może także stanowisko, zaufanie społeczne, słowem zostaniesz zniesławiony, ale spoko, zarobię na filmie tyle kasy, że stać mnie będzie na dobrego prawnika.

Ja się chyba z tak przedstawionym artystycznym światopoglądem nie utożsamiam. A co Wy na to? Nie skupiajcie się proszę na kwestiach politycznych, na tym czy lubicie lub nie lubicie PIS-u, po którym jedzie Vega:-). Napiszcie, jak to według Was powinno być z tą wolnością słowa i odpowiedzialnością artysty.

---

I will probably go to see the new, undoubtedly very controversial film by Patryk Vega entitled „Policy”. If they broadcast it. I will go because if I am to form my own opinion (and not duplicate someone else’s), I must see it first. And certainly short, harsh trailers are not enough, although they also cause a political and media storm. \And they are funny 🙂

I will go to this movie despite the fact that I do not like the easy going of the director, which I observe during interviews with him (like the one in Polsat News). When asked by a journalist whether Vega is afraid that he would have to pay PLN 1 million to Bartłomiej Misiewicz, in connection with his complaint, he replied:

„I have a watch that is twice as worth as its lawsuit, so I don’t feel worried.”

During of the interview very well conducted by Bogdan Rymanowski, the more general question is asked: Does the fact that the creator has money for any financial penalty give him the right to model the hero on any known media person (even if this person is not widely liked), and to build on this prototype of a fictional character, presenting him in a caricatured, slanderous, unambiguously pejorative way? What about the artist’s responsibility?

Vega tries to make fun of the answer by reducing the subject to the question of being homosexual, bi, or heterosexuality of Misiewicz, his diet, pregnancy (??), sexual relations thanks to which he lost weight, or the amount of calories burned in this way. A bit weak. At the same time, he admits that there is no hard evidence of the facts presented in the film (such as taking cocaine, sex for work, sex with a supervisor), but he quickly explains that as an artist he can „hide behind” that he makes a feature film, not a historical document.

And of course I have a dilemma, because (completely disregarding Misiewicz and politics) it looks a bit like this to me: I will make a film about you, I mock you in front of all of Poland, not citing any specific evidence proving that I am presenting the truth about you, however, everyone will recognize you in this movie anyway, because you are known, so you will lose your good name, maybe also your position, social trust, in a word you will be slandered, but ok!, I’ll make money on this movie so I can afford a good lawyer.

And to be honest, I don’t think I can identify with this artistic view. What do you think about? Please do not focus in this Vega statement on political issues that you like or dislike PIS political party 🙂 Write what you think about it, how do you think it is with this freedom of speech and the artist’s responsibility.