Poniedziałek rano. Osiedlowy spożywczy. Tuż po otwarciu sklepu/ Monday morning. Grocery store. A few minutes after opening the store.

Weszłam akurat w momencie, gdy przy kasie stał zdenerwowany mężczyzna i wykłócał się z ekspedientką, że to nie jego problem, że ona nie ma drobnych, żeby mu wydać resztę, bo ona od tego jest w sklepie, żeby mieć. Nawet ze stówki i nawet w poniedziałek rano. Okazało się potem, że facet zrobił zakupy za niecałe 6 zł, a miał w portfelu tylko wspomnianą setkę. Od słowa do słowa przerzucali się argumentami, przy czym trzeba przyznać, że on dosyć ostro, ona mniej. Sprawiała wrażenie, że się mocno powstrzymuje:-)

W końcu facet wyszedł rzucając pod nosem „tępa dzida!”, a ekspedientka zaczęła tłumaczyć, że zawsze stara się mieć drobne, właśnie ze względu na klientów, którzy nie płacą kartą, ale „być może wczoraj wieczorem była duża sprzedaż i tak wyszło, że wyszły”. 

Wiecie, że sprzedawcy w takich przypadkach powołują się na artykuł 535 Kodeksu cywilnego? Brzmi on: „sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę”. W zamyśle: kupujący zobowiązany jest do zapłaty ceny, a więc to on powinien być przygotowany do sfinalizowania transakcji.

Żaden przepis szczególny nie nakłada na sprzedawcę obowiązku posiadania drobnych, a raczej trudno zakładać, że ma złą wolę nie posiadając tych drobnych, bo chyba zależy mu na sprzedaży, tak samo jak kupującemu na kupnie. Poza tym musi sobie zdawać sprawę, że nagminny brak drobniaków doprowadzi w końcu do utraty części klientów. 

Nie sądzę, żeby jakikolwiek sklep mógł sobie na coś takiego pozwolić. 

Co do „tępej dzidy”…. określenia, które mnie śmieszy (powaga!), a które rozsławiła ostatnio mecenas Chyłka  w serialu o tym samym tytule, to z ciekawości poczytałam tu i ówdzie o nim, i wiecie co się okazało? Że prawdopodobnie wymyśliły go forumowiczki pewnego babskiego portalu, żeby móc w ten wysublimowany sposób, wzajemnie  się hejtować:-).

---

I came in just when a nervous man stood at the cash register and argued with the saleswoman, that it wasn’t his problem, that she didn’t have any coins to make change, because she was in the store to have it. Even when we are talking about the 1 hundred bill and even on Monday morning. It turned out later that the guy did shopping for less than PLN 6, and had only a 1000 note in his wallet. Word by word they payed with arguments, and it must be admitted that he was more arrogant. She gave the impression that she is holding back 🙂

In the end the guy came out mombling „you, dull spear!” under his breath, and the saleswoman started to explain that she always tries to have the petty cash, just because of the customers who do not pay by card, but „maybe last evening there was a big sale and coins came out „.

Do you know that in such cases, sellers refer to Article 535 of the Civil Code. i.e., „the seller agrees to transfer ownership of the item to the buyer and hand over the item to the buyer, and the buyer agrees to collect the item and pay the seller the price.”? By design: the buyer is obliged to pay the price, so he should be prepared to complete the transaction.

No special provision imposes on the seller the obligation to have small items, but it is rather difficult to assume that he has a bad will not having the petty cash, because he probably wants to sell, as much as the buyer to buy. In addition, he must be aware that the widespread lack of the petty cash will eventually lead to the loss of some customers.

I don’t think any store can afford that.

As for the „dull spear” …. a term that makes me laugh (seriousness!) and which have recently been made famous by the counselor Chyłka in the tv series of the same title, I read about it of curiosity here and there, and you know what I found out? That it was probably invented by forum users of some woman’s website to be able to such sublime way, hate each other :-).