Samobiczowanie / Self-flagellation

Marek zrobił lekkie samobiczowanie u siebie na blogu, ja dzisiaj zrobię u siebie. Bo otóż wczoraj wykazałam się, nie tyle niestosownością, chociaż można i tak na to spojrzeć, co najzwyklejszą głupotą.

W Warszawie, na Czerniakowskiej jest dwustopniowe przejście dla pieszych, o którym wiem, że ono jest dwustopniowe, bo na samym początku pokonywania tej trasy mało nie wpadłam pod samochód. Ktoś z pieszych mnie zatrzymał, a samochody obtrąbiły jak farbowaną blondynkę (ja nie wiem, czy to politycznie tak pisać:-). Oczywiście są tam światła, ale przy ostrym słońcu, albo głębokim zamyśleniu, człowiek po prostu nie zauważa, że na jednym przejściu jest zielone, a na następnym nadal czerwone. Drugi przypadek, który podziałał na mnie niczym ćwiczenie mnemotechniczne na pamięć, był wtedy, kiedy to ja zatrzymałam rowerzystkę, nieświadomą tej dwustopniowości. Ona na pewno skończyłaby pod kołami, bo samochód wpadł na jezdnię z piskiem opon, nie miałby szans, żeby zahamować.

Trzeci przeżyłam wczoraj. Jak idiotka, ze słuchawkami na uszach (tak!!), zasłuchana we własne szczęście, oraz w „What can I do” Smokie (powrót do przeszłości:-), przejechałam po całości.

I oczywiście zostałam strąbiona, a pod nosem kierowcy poleciało pewnie parę urw:-), ale i za pierwszym razem i teraz, całkowicie sobie na to zasłużyłam.

Na szczęście żyję.

W dodatku, tak jak Markowi, jest mi wstyd, bo ok, słucham w czasie jazdy muzyki, ale zawsze, naprawdę zawsze, mam ją nastawioną tak, żeby słyszeć co się dzieje dokoła. Tym razem beztrosko odleciałam w marzenia, a akurat nikt mnie tym razem nie zatrzymał.

Także, taka przestroga dla użytkowników dróg i chodników:-)

---

Marek did some self-flagellation on his blog, I’ll do the same today on mine. Because I recognized my behavior yesterday, maybe not as inappropriate, but for sure, as stupid.

In Warsaw, on Czerniakowska Street there is a two-stage pedestrian crossing, I know that, because at the very beginning of this route I was almost fell under the car. One of the pedestrians stopped me but the cars were honking at me like for an irresponsible woman:-). Of course, there are traffic lights, but in the sun light or deep thoughtfully, a person simply does not notice that on one passage is green, and on the next still red. The second case, which affected me like a mnemonic exercise by heart, was when I stopped the cyclist, unaware of this two-stage. She would definitely end up under the wheels, because the car moved with a screech of tires, it wouldn’t have a chance to brake.

Yesterday was the third case. Like an idiot, with headphones on (yes !!), listening to my own happiness, and also „What can I do” Smokie (return to the past :-), I drove through the whole crosswalking.

And of course drivers honked, and they muttered a few w..re’s ugly words under their breath :-), but the first time and now I deserved it.

Luckily I’m alive.

In addition, just like Marek, I am ashamed, because ok, I listen to music while driving/cycling/scootering, but I always, really always, have it tuned so as to hear what is happening around. This time I flew carelessly into my dreams, and no one was to stopped me.

Also, such a warning for road and pavement users 🙂