Paradygmatyzm twórczo poznawczy, piramida Maslova, Jadłodzielnie oraz susza w Korei Płn./ The cognitive paradigm, Maslov pyramid, Jadłodzielnie and drought in North Korea

Nie tak dawno temu napisał do mnie kolega, że zaniżyłam loty, że piszę takie pitu pitu, więc mam nadzieję, że trochę się poprawiłam i ostatnie notki, włącznie z dzisiejszą są wyrazem zaangażowania, elokwencji, a każde zapisane zdanie to refleksja tudzież paradygmatyzm twórczo – poznawczy.:-) [O tej refleksji to nie moje, tak powiedziała kiedyś córka wójta (późniejszego senatora) w Ranczu, chwaląc przed ojcem nowo poznanego chłopaka].

Ale teraz już na poważnie, choć refleksyjnie o kwestii suszy w Korei Północnej, której w takim nasileniu nie notowano w tym kraju od 1982 r. Wyobrażacie sobie, że 10 milionom ludzi grozi głód? To tak, jakby w 15 miastach wielkości Warszawy nagle zamknąć sklepy, restauracje i jadłodajnie, ale jednocześnie zabronić wyjeżdżać poza rogatki.

To mi uświadamia, że Bozia nie daje krajom po równo, a także, że ranga problemów w każdym z tych krajów leży na zupełnie innym poziomie piramidy Maslova i my Polacy powinniśmy się chyba cieszyć, że nas nie dotyczy ten najniższy.

Sprawdziłam jednak jak to jest z tym jedzeniem u nas, w Polsce. Ostatni raport Deloitte, z października 2018 roku, pokazał, że jesteśmy na 5 miejscu w Europie pod względem wyrzucanego jedzenia. 235 kg jedzenia rocznie, każdy z nas, prosto do kosza!

Ponadto co czwarty Polak w ciągu jednego tygodnia wyrzucił jakieś pożywienie, więc jeśli nie ja, nie Mysza, nie Ty Krajanko,…. to na pewno ten kolega, który mówił o zaniżaniu lotów.

Podejrzewam, że nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy, jak wiele sami marnujemy, tu marchewka, tam pomidor, gdzieś niedojedzone udko z kurczaka. Dlatego przypominam, że w Warszawie powstały tzw. Jadłodzielnie, do których można przynieść wszystko, co jest świeże i nadaje się do zjedzenia. Z oczywistych względów, z wyjątkiem tego co długo nie może poleżeć poza lodówką, oraz z wyjątkiem alkoholu.

Informacja dla Warszawiaków i nie tylko: o Jadłodzielniach, na swoim upcyklingowym blogu „Na nowo śmieci” pisała kiedyś Julia i stworzyła fajną, przejrzystą mapę tych miejsc TU. Polecam!

Jeśli nie wiecie, czy w Waszych miastach coś takiego istnieje, wygooglujcie sobie, a jeśli nie istnieje – to może po prostu stwórzcie, poddajcie pomysł w Waszych Urzędach Miasta/Gminy, komuś, kto tam u Was dużo może. W Warszawie mimo początkowej nieufności, miejsca się sprawdzają i całkiem nieźle funkcjonują. Przecież zawsze lepiej oddać niż wyrzucić.

Btw. w Korei Płn. susza, a u nas kolejny deszczowy dzień. Bozia nie daje po równo.

Dzisiaj w temacie Greenpace/ Today in the Greenpeace topic

Zaplanowałam, że dzisiaj opowiem Wam o weekendzie inluencerskim, ale nastąpiło małe przesunięcie, pod wpływem akcji protestacyjnej Greenpeace. Idąc do pracy natknęłam się na taki oto widok.

#Polskabezwegla; #Greenpeace

Kiedy byłam młodsza, w ogóle nie zastanawiałam się nad tym, co po nas. Przywilej młodości, prawda? I pewnie tak jak wszystkich, gdy Polska otworzyła się na świat, i mnie zachwycił fakt, że w sklepie mamy takie ładne, plastikowe reklamówki, że nagle wszystko jest pięknie opakowane, kolorowe i radosne. Po latach szarzyzny, którą dosyć dobrze pamiętam z dzieciństwa, nagle w sklepach zaroiło się od wszystkiego, a my zaczęliśmy się dziwić, jak do cholery, do tej pory, się bez tego „wszystkiego” obywaliśmy.

Nie wiem, jak Wy czujecie, ale do mnie przemawiają pesymistyczne prognozy mówiące o nadciągającej katastrofie ekologicznej. Przemawia do mnie fakt, że o ile nic z tym nie zrobimy, wiele obszarów Ziemi może utracić zdolność samoregeneracji i samoregulacji. Że już za dwie dekady dojdzie do kumulacji i mówi się o dziesiątkach gatunków ważnych dla ekosystemu, które na skutek zmian klimatycznych przestaną istnieć, a przecież nie zdążą się jeszcze wytworzyć zespoły lub ogniwa zastępcze. Pewnie te ogniwa kiedyś powstaną, ale ani my, ani nasze dzieci, ich nie doczekają.

Czarnowidztwo? Raczej nie. O smogu pisałam już wielokrotnie, więc temat „Polska bez węgla” jest mi szczególnie bliski. Już wiem, że każda alergia pod wpływem smogu może stać się koszmarem. I wiem, że dzisiejsze pm 2,5 na poziomie 25 μg/m3 (w Warszawie), chociaż oficjalnie będące normą, wcale nią nie jest i że cały dzień będę kasłać, bo moje oskrzela są na smog bardzo wrażliwe. Oddychamy syfem i dobrze byłoby, żebyśmy byli tego świadomi.

Ja powoli pozbywam się przyzwyczajeń i wygodnictwa. Foliowe torebki – już nie. W firmie wprowadziłam zmiany, segregujemy i odzyskujemy co się da. Zamierzam napisać do dostawcy artykułów biurowych, żeby inaczej organizował pakowanie. Wczoraj kilkanaście artykułów zostało umieszczonych w pięciu różnych pudłach, a z całą pewnością zmieściłyby się w jednym, gdyby je poprzekładać i zabezpieczyć starymi gazetami, żeby nie „latały” w transporcie.

Metoda małych kroczków zwykłych ludzi, oraz działania prężne i konsekwentne wszystkich rządów, a wtedy być może nie będzie za późno, nie napiszę „uratować świat” bo to takie banalne, co Wy na to?

I już na koniec, nadal trochę w temacie green. Jeśli cały czas mam ochotę na zielone warzywa, czerwone omijam z daleka, a wybieram „trawę” bez opamiętania, to czy coś to oznacza? Brakuje mi chlorofilu?:-)

#Zielonomi; #KanapkiCaffe; #Blog Caffe na zielono:-)

W podobnym tonie pisałam kiedyś tu:
Akcja segregacja
No i otóż mamy wiosnę

Akcja segregacja/ Action segregation

Ja jestem za! Za segregowaniem śmieci, recyklingiem, kupowaniem rzeczy wielokrotnego użytku, sprzątaniem po sobie na plaży i wszędzie. No tak mnie wychowano, że nie lubię zostawiać po sobie syfu, a jeśli chodzi o segregację, wpisuje się ona w moją empatię dla matki Ziemi:)) O!

Mój ekologiczny światopogląd, każe mi też nie zostawiać śmieci w miejscach do tego nieprzygotowanych, dlatego np. wyrzutą gumę zawsze niosę do śmietnika (nawet jeśli go nie ma przez kilka kolejnych kilometrów), a nie rzucam gdzieś w trawę. Wiecie, że taka plujka rozkłada się w ziemi aż 5 lat? A szklana butelka aż do 4 tys. lat, choć podobno znaleziono koraliki ze szkła jeszcze starsze, bo datowane na ok. 2000 lat p.n.e.!! Powaga. Właśnie dlatego, plaża w Grecji, na której lubiliśmy spędzać czas, jest usłana mnóstwem wyrzuconych na brzeg różnego koloru szkiełek, wygładzonych przez morze i piasek. Niech tylko jeden człowiek na świecie wyrzuci do wody tylko jedną butelkę i tak przez następne setki lat, to powstanie niewyobrażalna liczba.

Ten zielony to włąśnie „szmaragd”:-)

Mój mąż nazywał te zielone kawałeczki szkła szmaragdami, bo w wodzie błyszczały rzeczywiście przepięknie. I wiecie co? Miał trochę racji, bo to jest szmaragdowe bogactwo setek lat ludzkiego niedbalstwa.

Ale nie tragizujmy tylko bierzmy się do roboty! Zróbmy coś z tym!

Ja chętnie przyłączyłabym się do akcji sprzątania plaż…, inna sprawa, że robiłabym to najchętniej na Karaibach, ale ad rem :-). To powinno się robić w ramach akcji społecznych, w ustawowo wolnym od pracy dniu. Chyba chcemy, żeby nasze praprawnuki też miały kiedyś szansę cieszyć się przyrodą.

Ale jeśli moja mama segreguje te wszystkie śmieciuchy, wrzuca do żółtego kontenerka, to co do żółtego trzeba, a do zielonego, to co do zielonego itd., a moja mama to już starsza pani, więc nie muszę tłumaczyć, że zapomina jaki kolor do czego, zawsze wcześniej zagląda do karteczki, w której ma rozpisane zasady segregacji odpadów.

Więc jeśli moja mama to wszystko robi, zadając sobie niewątpliwie jakiś trud, a potem przyjeżdża śmieciarz i mówi, „pani kochana, to nie ważne, przecież te wszystkie worki i tak trafiają do jednego kontenera w śmieciarce”, to ja się pytam, k…. po co to wszystko!???

---

I’m for it! For sorting waste, recycling, buying reusable items, cleaning up on the beach and everywhere. Well, I was raised so, that I do not like to leave shit, and when it comes to segregation, it fits into my empathy for mother Earth :))

My ecological worldview, it also makes me leave no rubbish in places that are unprepared, that’s why, for example, I always put the chewing gum into the garbage, I do not throw it somewhere in the grass. You know that such revenues spreads out in the ground for 5 years? A glass bottle up to 4,000 years, but I know that were found glass beads dated to about 2000 years BC !! Seriousness. Probably because of that, the beach in Greece, where we used to spend time, is strewn with a lot of throwned to the shore of different color pieces of glass, smoothed by the sea and sand. Let’s only one man in the world throw only one bottle into the water, during next hundred years, it will be an unimaginable number. My husband called these green pieces of glass as emeralds, because in the water they were really beautiful greenish shining. And you know what? He was right, because it is the emerald wealth of hundred years of human negligence.

But let’s not do drama! Let’s do something about it!

I would be very happy if I could to join in the beach cleaning action … another matter that I would be doing the most, if it was the Caribbean beach, but ad rem :-). This should be done as part of social action, on a statutory day off. I think it should be very important for us,to do everything what is possible, that our great-grandchildren to have a chance to enjoy nature once.

But if my mother segregates all the trash, puts to the yellow container, what is required to the yellow one, and puts to the green container, what is needed to the greenone etc., and my mother is the old lady, so I do not have to explain that she forgets what color is to every different kind of rubbish,… and she always has to look into a piece of paper with rules for waste segregation.

So if my mother does all this actions, going through the trouble of, and then a garbage collector arrives and says, „dear lady, it does not matter, after all, all these sacks still go to one container in the garbage truck,” I ask, what for, the fuck, is all of that! ???