Żyć kolorowo

Kelnerce wyznania muzułmańskiego sąd przyznał odszkodowanie za molestowanie seksualne w pracy. Okazało się bowiem, że pracodawca zmuszał kobietę do ubierania się w czerwoną sukienkę. Kobieta czuła się jak prostytutka. Hm, względy religijne, rozumiem. No comments.

Problem stroju w pracy bywa dwojakiego rodzaju. Albo się zmusza pracownika do ubierania w coś, czego nie lubi, albo zakazuje noszenia tego, co lubi. Tak źle i tak niedobrze.

U mnie jest ten drugi wariant.

Wspomnianej sukienki nie założyłabym, niezbyt dobrze mi w purpurze:) jednak kolorowe fatałaszki lubię. Zwłaszcza teraz, kiedy Polska, po latach noszenia szarości, czerni i brązu, przypomniała sobie, że istnieją kolory tęczy, że pomarańczowe i zielone może być piękne. Nawet buty.

Co z tego, kiedy właśnie teraz zmieniłam pracę, a w nowej ostre barwy nie są mile widziane. Tak samo jak niemile widziane są korale, falbanki czy bogate zdobnictwo biżuterii, niemile widziane dekolty, sportowe ubrania, czy dziewczęce sukieneczki, balerinki i drewniaczki, rybaczki i plisowane spódnice. A ja to wszystko lubię!

Oczywiście, że nie naraz, oczywiście, że z wyczuciem, bo nie jestem choinką, jednak mam swój styl, lubię ten styl, czuję się w nim dobrze i kobieco.

Żal mi więc, że znowu muszę ograniczać się do zgaszonych barw, które pogłębiają mój depresyjny stan. Czuję się szaro i nieciekawie.

 

Szefie, niech mnie szef pomolestuje seksualnie jakimś szafirem lub zielenią….a nawet fioletem!